Μια φορά κι’ έναν καιρό, ήταν ο άνθρωπος...

...και μετά έγινε μαλάκας. Το γιατί έγινε μαλάκας, δεν το ξέρουμε ακόμα. Ερευνάται. Μερικοί υποστηρίζουν ότι φταίνε τα media. Άλλοι ότι φταίει η έλλειψη παιδείας. Ή η απομάκρυνση από το Θεό. Εγώ τείνω να καταλήξω ότι για τη μαλακία που μας δέρνει ομαδικώς, φταίει ο Δαρβίνος και η εξελικτική θεωρία.
Πιστεύω δηλαδή ότι ο homo malacus αποτελεί προϊόν φυσικής εξέλιξης του ανθρώπινου είδους, με τα κριτήρια της φυσικής επιλογής. Γιατί, κυρίες και κύριοι, ο μαλάκας και η μαλακία του είναι, ως γνωστόν, ανίκητοι. Επιβιώνουν πάντα.
Άρα, οποιοδήποτε παράπονο για τους μαλάκες ή τις μαλακίες του, είναι φαιδρό. Δεν θέλω να ξανακούσω κανέναν να τα βάζει με την πολιτική εξουσία, τους στρατιωτικούς, τους φασίστες. Κανέναν.
Ίσα- ίσα που πρέπει να παίρνουμε και το καλό- για την επιβίωση του είδους- παράδειγμα και να γίνουμε κι’ εμείς μαλάκες. Αν δεν είμαστε ήδη.
Έχω πειστεί τόσο που πήγα και ψήφισα κιόλας στις περασμένες εκλογές. Ψάχνω όμως για ακόμα πιο γρήγορους και αποτελεσματικούς τρόπους μαλακοποίησής μου. Ένας φίλος μου πρότεινε την τηλεόραση. Δυστυχώς, δεν προλαβαίνω να βλέπω αρκετά, λόγω δουλειάς. Κάποιος άλλος μου είπε να πηγαίνω στο γήπεδο κάθε Κυριακή και να παίζω φανατικά στοίχημα. Πολυέξοδη λύση μου φαίνεται αυτή.
Σκέφτομαι σοβαρά το κυνήγι.
Αν δεν δω αποτελέσματα, θα γίνω βοσκός.
Στην τελική, μπορώ να γίνω και κριτικός τέχνης, που είναι και πιο εύκολο.
Ο καλύτερος τρόπος για να τα συνδυάσω και τα τρία, για σίγουρα αποτελέσματα, είναι να γίνω κυνηγός νέων ταλέντων στον τομέα της βουκολικής ποίησης.
Περιμένω ποιήματά σας.